Jako przedsiębiorca prowadzący sprzedaż detaliczną na szeroką skalę, jedną z najważniejszych decyzji strategicznych dotyczących Twojego sklepu internetowego jest wybór odpowiedniej architektury e-commerce. Gdy pojawiły się pierwsze strony internetowe umożliwiające handel online, przez wiele kolejnych lat opierały się one na podejściu monolitycznym. Tego typu rozwiązania składały się z technologicznych warstw, które ściśle ze sobą współpracowały, tworząc spójne doświadczenie zakupowe. Ten podział architektury stanowi dziś dobry punkt wyjścia do zrozumienia, jak działają jej nowoczesne odpowiedniki.
Posłużmy się przykładem luksusowego sklepu internetowego z modą, aby prześledzić trzy główne warstwy, z których zazwyczaj składała się monolityczna architektura e-commerce.
- Warstwa prezentacji. Najbardziej zewnętrzną warstwą w architekturze e-commerce jest warstwa prezentacji. To właśnie z nią klienci mają bezpośredni kontakt podczas korzystania z Twojego sklepu. W przypadku naszego sklepu z modą obejmuje ona wszystkie elementy widoczne na stronie podczas przeglądania lub wyszukiwania produktów, od zdjęć, przez czcionki, aż po przyciski. Wszystko to dostarczane jest za pomocą technologii takich jak HTML, CSS czy JavaScript.
- Warstwa logiki biznesowej (aplikacji lub usług). Kolejna warstwa to logika biznesowa, nazywana również warstwą aplikacji lub usług. To tutaj znajdują się kluczowe funkcje sklepu, takie jak zarządzanie stanem magazynowym, promocje, proces finalizacji zakupu czy ustalanie cen. Klient korzystający z naszego sklepu z modą wchodzi w interakcję z tą warstwą na przykład wtedy, gdy widzi spersonalizowaną promocję, przegląda polecane produkty oparte na wcześniejszych zakupach lub płaci za zamówienie za pomocą zapisanej karty.
- Warstwa danych. Ostatnią warstwą jest warstwa danych. Klienci nie mają z nią bezpośredniego kontaktu, ponieważ to tutaj przechowywane i przetwarzane są wszystkie informacje, najczęściej w relacyjnych bazach danych. Przykładowo, każdy zakup dokonany przez klienta, jego imię, adres i inne dane transakcyjne trafiają właśnie tutaj. Te informacje są następnie pobierane przez pozostałe warstwy, na przykład gdy klient loguje się na swoje konto, by złożyć kolejne zamówienie.
Wraz z rosnącymi oczekiwaniami klientów oraz ich chęcią zakupów przez wiele różnych kanałów, firmy coraz szybciej wdrażają innowacje w swoich rozwiązaniach technologicznych. Obecnie nowoczesne narzędzia, takie jak API, umożliwiają przedsiębiorstwom przeorganizowanie tradycyjnej, monolitycznej struktury i tworzenie bardziej inteligentnych, wydajnych i elastycznych doświadczeń zakupowych. Najnowszy raport IDC pokazuje, że aż 67% firm zmienia lub planuje zmienić swoją architekturę e-commerce, przygotowując się na przyszłe wyzwania.
W dalszej części artykułu przyjrzymy się czterem typom architektur e-commerce, omawiając zalety i wady każdej z nich. Następnie podpowiemy, jak wybrać platformę najlepiej dopasowaną do potrzeb Twojego biznesu.
Jakie są typy architektur e-commerce?
Wcześniej omówiliśmy trzy warstwy architektury monolitycznej, co daje solidne podstawy do zrozumienia, jak poszczególne funkcje technologiczne w e-commerce współdziałają ze sobą. Obecnie istnieje więcej sposobów łączenia lub rozdzielania tych warstw, w zależności od Twojego budżetu, grupy docelowej, zasobów IT oraz celów biznesowych.
System monolityczny
Większość kompleksowych platform e-commerce wciąż opiera się na architekturze monolitycznej. W tym modelu wszystkie trzy warstwy są ze sobą ściśle zintegrowane i połączone w jedną całość. Choć to podejście oferuje mniej elastyczności, świetnie sprawdza się w przypadku firm prowadzących działalność online o podstawowych potrzebach w zakresie handlu cyfrowego, które chcą ograniczyć koszty technologiczne.
Architektura headless
W podejściu headless warstwa danych zostaje oddzielona od pozostałych warstw. Pełni ona rolę back-endu, natomiast warstwa prezentacji i logiki biznesowej funkcjonują jako front-end. Dane są najczęściej udostępniane za pośrednictwem wywołań API, które łączą back-end z front-endem. Taka architektura daje firmom większą elastyczność i przyspiesza rozwój, ponieważ zmiany po jednej stronie nie wpływają bezpośrednio na drugą.
System modułowy
Innym sposobem rozdzielenia warstw jest podejście modułowe. Tutaj poszczególne funkcje i elementy warstw prezentacji oraz logiki biznesowej są uporządkowane w gotowe do użycia moduły, które można wielokrotnie wykorzystywać. Deweloperzy mogą szybko dodawać, modyfikować lub wymieniać funkcje, wybierając i integrując nowe komponenty. Korzystanie z gotowych, zintegrowanych modułów pozwala szybciej wprowadzać zmiany na rynek i elastycznie korzystać z usług różnych dostawców.
Podejście mikrousługowe
Najbardziej elastyczna forma architektury e-commerce zakłada maksymalne rozdzielenie warstw na niezależne komponenty, czyli mikrousługi. Takie rozwiązanie daje deweloperom precyzyjną kontrolę nad każdą funkcją, umożliwiając skalowanie poszczególnych komponentów bez wpływania na resztę systemu. Detaliści dysponujący rozbudowanymi, doświadczonymi zespołami technicznymi i stawiający na szybkie wdrażanie innowacji, osiągają największe korzyści dzięki podejściu opartemu na mikrousługach.
Monolityczna vs. mikrousługowa architektura e-commerce
Aby lepiej zrozumieć różnice między podejściami do architektury e-commerce, warto porównać dwa jej skrajne modele. Dobrym punktem wyjścia jest kwestia elastyczności. Architektura monolityczna oferuje jej najmniej, ale za to jest najprostsza w utrzymaniu. Z kolei mikrousługi zapewniają najwyższą elastyczność, jednak wiążą się z największymi nakładami technologicznymi.
Dlaczego warto korzystać z architektury monolitycznej w e-commerce?
W modelu monolitycznym wszystkie warstwy i funkcje e-commerce są ściśle ze sobą zintegrowane. Dzięki temu to rozwiązanie jest najłatwiejsze w utrzymaniu, szczególnie dla sklepów internetowych. Choć kiedyś systemy monolityczne miały wiele ograniczeń, obecnie dostawcy, tacy jak Shopify, oferują kompleksowe platformy zawierające wiele elastycznych funkcji dostępnych od razu po uruchomieniu.
Zalety architektury monolitycznej
Korzyści płynące z wykorzystania monolitycznej architektury nie ograniczają się wyłącznie do małych firm rozpoczynających działalność. Duże przedsiębiorstwa, zwłaszcza te oferujące szeroką gamę produktów, często strategicznie wybierają to podejście, aby szybko wprowadzać nowe linie produktowe lub testować marki eksperymentalne.
- Szybsze wejście na rynek. Dzięki pełnej integracji wszystkich elementów firmy mogą uruchomić sklep w bardzo krótkim czasie. Dobrym przykładem jest Heinz, który w czasie pandemii COVID skorzystał z platformy Shopify, aby w zaledwie siedem dni stworzyć sklep internetowy i dostarczać produkty bezpośrednio do domów osób przebywających na kwarantannie.
- Niższe wymagania techniczne. Kiedy wszystkie funkcje e-commerce są wstępnie skonfigurowane i gotowe do użycia, nie ma potrzeby martwić się o ich techniczne aspekty. Monolityczne systemy są łatwiejsze w zarządzaniu, monitorowaniu i utrzymaniu, a większość kompleksowych rozwiązań e-commerce automatyzuje te procesy za użytkownika.
- Większa opłacalność. Zatrudnianie i utrzymywanie specjalistów technicznych, takich jak deweloperzy czy inżynierowie, może generować wysokie koszty. W przypadku architektury monolitycznej, gdzie wszystkie elementy współpracują ze sobą w sposób spójny i płynny, nie jest wymagana głęboka wiedza techniczna, co znacząco obniża koszty operacyjne.
Wady architektury monolitycznej
Choć systemy monolityczne są solidnym i szybkim rozwiązaniem dla wielu sklepów internetowych na początkowym etapie rozwoju, z czasem ich ograniczenia mogą zacząć hamować wzrost i wprowadzanie innowacji.
- Brak elastyczności. Wprowadzenie nawet drobnej zmiany w jednej części monolitycznego systemu może wpłynąć na inne jego obszary. Możliwości dostosowania czy modyfikacji są zazwyczaj mocno ograniczone, chyba że firma zdecyduje się na gruntowną przebudowę całego systemu.
- Trudności ze skalowaniem. W architekturze monolitycznej trudno jest skalować wyłącznie jeden element. Jeśli na przykład tylko moduł obsługujący zapasy wymaga większej mocy, często trzeba zwiększyć zasoby całego systemu, co jest nieefektywne i kosztowne.
- Brak niezależności zespołów. Gdy firma chce działać szybciej i wdrażać nowe funkcje równolegle, napotyka przeszkody wynikające z jednej, wspólnej bazy kodu. Różne zespoły muszą pracować na tym samym środowisku, co spowalnia rozwój i wprowadzanie aktualizacji.
Dlaczego warto rozważyć architekturę mikrousług w e-commerce?
W miarę jak firmy się rozwijają i chcą działać bardziej innowacyjnie, architektura monolityczna może zacząć je ograniczać. Przejście na mikrousługi, przy wsparciu doświadczonego zespołu technicznego, otwiera drogę do większej elastyczności, szybszego rozwoju i znacznie szerszych możliwości personalizacji.
Zalety architektury mikrousług
W e-commerce architektury mikrousług są najskuteczniej używane przez duże, technicznie zaawansowane firmy, które stawiają wysoki priorytet na innowacje. Pozwala zespołom deweloperów używać praktycznie dowolnej mieszanki frameworków, baz kodu, dostawców i narzędzi do budowania unikalnego, w pełni niestandardowego stosu technologicznego.
- Większa zwinność działania. Dla dużych sprzedawców detalicznych, którzy muszą błyskawicznie reagować na zmieniające się potrzeby rynku, mikrousługi są idealnym rozwiązaniem. Luźne powiązania między komponentami pozwalają zespołom technicznym wdrażać nowe funkcje i usprawnienia bez konieczności ingerencji w cały system, co znacząco przyspiesza procesy.
- Niezależne skalowanie. Dzięki mikrousługom można skalować tylko te elementy, które tego wymagają, bez wpływu na pozostałe zasoby. Przykładowo, jeśli rośnie zainteresowanie katalogiem produktów, wystarczy zwiększyć jego wydajność, bez konieczności rozbudowy całej bazy danych czy serwera, co przekłada się na większą efektywność i niższe koszty.
- Autonomia deweloperów. W modelu mikrousługowym zespoły programistów mogą pracować całkowicie niezależnie, co pozwala im działać szybciej, sprawniej i przy użyciu narzędzi najlepiej dopasowanych do konkretnego zadania. Taka swoboda przyspiesza proces tworzenia, testowania i wdrażania rozwiązań, zwiększając jednocześnie innowacyjność całej organizacji.
Wady architektury mikrousług
Mimo wielu zalet, architektura mikrousług niesie ze sobą również pewne wyzwania, szczególnie związane z rosnącą złożonością techniczną. Choć rozdzielenie funkcji na mniejsze, niezależne usługi zmniejsza ryzyko jednej awarii blokującej cały system, to jednocześnie zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia wielu drobnych zakłóceń, zwłaszcza gdy system się rozrasta.
- Wysokie koszty początkowe i bieżące. Wdrożenie lub migracja do architektury mikrousług wiąże się ze znacznymi nakładami czasowymi i finansowymi. Każda nowa funkcjonalność musi być tworzona, integrowana i wdrażana oddzielnie, co wymaga większych zasobów i dłuższego czasu realizacji.
- Złożone utrzymanie i nadzór. Rozproszone środowisko mikrousług wymaga zaawansowanego monitorowania i ciągłej kontroli. Utrzymanie wszystkich usług w sprawnym działaniu staje się coraz bardziej wymagające, zwłaszcza gdy są one często aktualizowane lub pojawiają się nowe. Diagnozowanie problemów w takim środowisku również jest bardziej złożone i czasochłonne.
- Dostęp do zasobów technicznych. Znalezienie odpowiednio wykwalifikowanych specjalistów, którzy potrafią poruszać się w dynamicznie zmieniającym się zestawie narzędzi, frameworków i technologii, może być dużym wyzwaniem. Wraz z rozbudową systemu i pojawianiem się nowych usług, potrzeba kompetentnych ekspertów jeszcze bardziej rośnie.
Architektura kompozytowa i headless w e-commerce
Architektura headless oraz podejście kompozytowe stanowią rozwiązania pośrednie pomiędzy sztywnym systemem monolitycznym a skomplikowaną architekturą mikrousług. Headless oddziela warstwę back-endową od front-endowej, umożliwiając ich komunikację za pośrednictwem API. Dzięki temu front-end może być budowany z modułowych lub kompozytowych komponentów, co zapewnia większą elastyczność i swobodę projektowania.
Dlaczego warto korzystać z architektury kompozytowej w e-commerce?
Jeśli firma chce integrować funkcjonalności e-commerce pochodzące od różnych dostawców, ale jednocześnie nie planuje budowy w pełni niestandardowego systemu z wszystkimi towarzyszącymi kosztami i złożonością, architektura kompozytowa może być trafnym wyborem. Pozwala deweloperom korzystać z gotowych komponentów od wielu dostawców, bez potrzeby samodzielnego ich tworzenia. Często wystarczy po prostu zestawić i zintegrować odpowiednie moduły, by szybciej wprowadzać nowe rozwiązania i zachować dużą elastyczność działania.
Zalety architektury kompozytowej
- Łatwość integracji. Deweloperzy mogą szybko wybierać i wdrażać najlepsze dostępne komponenty, co pozwala sprawnie rozwijać funkcjonalności sklepu. Takie podejście znacząco przyspiesza proces aktualizacji i usprawnia tworzenie nowoczesnych doświadczeń zakupowych.
- Elastyczność i zwinność. Rynki zmieniają się dynamicznie, a preferencje klientów ewoluują. Architektura kompozytowa daje zespołom technicznym możliwość pracy z zestawem niezależnych modułów, które można dowolnie wdrażać bez ingerencji w cały back-end, co znacząco zwiększa tempo działania.
- Efektywna skalowalność: Każdy komponent w systemie może być skalowany osobno, co pozwala efektywniej wykorzystywać zasoby. Jeśli jedna funkcjonalność, na przykład wyszukiwarka produktów, wymaga większej mocy, wystarczy skalować tylko ten element, bez obciążania całej infrastruktury.
Wady architektury kompozytowej
To, co początkowo stanowi największą zaletę architektury kompozytowej, możliwość łączenia różnych, wyspecjalizowanych komponentów, z czasem może przerodzić się w poważne wyzwanie. W miarę rozrastania się całego systemu, zarządzanie jego elementami staje się coraz bardziej skomplikowane, a związane z tym koszty mogą szybko rosnąć.
- Złożoność rosnąca wraz ze skalą. W miarę dodawania kolejnych funkcji od różnych dostawców, system staje się coraz bardziej skomplikowany. Może to prowadzić do wyższych kosztów rozwoju i konieczności poświęcania coraz większej ilości czasu na utrzymanie i zarządzanie infrastrukturą zamiast wprowadzania nowych rozwiązań.
- Zależność od dostawców. Jeśli kluczowe funkcje sklepu opierają się na komponentach zewnętrznych firm, pojawia się ryzyko uzależnienia od tych dostawców. To może prowadzić do nieprzewidywalnych wzrostów kosztów oraz problemów z dostępnością usług, co bezpośrednio wpłynie na funkcjonowanie sklepu.
- Zarządzanie integracją. Chociaż architektura kompozytowa umożliwia łączenie różnych komponentów, nie zawsze gwarantuje ich pełną kompatybilność. Utrzymanie płynnego działania wszystkich elementów w całym systemie może być trudne i wymagać dodatkowych nakładów pracy, aby zapewnić, że integracje są stabilne i nie wpływają negatywnie na wydajność.
Dlaczego warto używać architektury headless w e-commerce?
Współcześni konsumenci oczekują od sklepów internetowych spersonalizowanego podejścia, możliwości zakupów w wielu kanałach oraz bogatych wizualnie katalogów produktów. Odpowiednie dostosowanie się do tych oczekiwań może bezpośrednio wpłynąć na wzrost sprzedaży. Badanie przeprowadzone przez Epsilon wykazało, że klienci są aż o 80% bardziej skłonni do zakupu, jeśli marka oferuje im spersonalizowane doświadczenia. Coraz więcej firm decyduje się na wdrożenie architektury headless, aby móc dostarczać angażujące i spójne doświadczenia zakupowe w różnych kanałach.
Zalety headless e-commerce
Oddzielenie warstwy prezentacji (front-end) od funkcji handlowych (back-end) pozwala sprzedawcom na większą swobodę w projektowaniu i rozwijaniu sklepu. Dzięki temu mogą szybciej dostosowywać się do zmieniających się potrzeb klientów i wdrażać nowe rozwiązania bez ingerowania w całą strukturę systemu.
- Bezproblemowa integracja. Architektura headless, szczególnie w ramach platform takich jak Shopify, została zaprojektowana z myślą o łatwej komunikacji pomiędzy różnymi komponentami oraz integracji z zewnętrznymi narzędziami i systemami. To umożliwia szybkie wdrażanie nowych funkcji i rozbudowę sklepu bez konieczności przeprojektowywania jego podstaw.
- Obsługa wielu kanałów. Dzięki podejściu headless możliwe jest tworzenie spersonalizowanych doświadczeń zakupowych dostosowanych do różnych kanałów, takich jak e-mail, media społecznościowe, aplikacje mobilne, punkty sprzedaży stacjonarnej czy platformy marketplace. Umożliwia to spójną komunikację z klientem, niezależnie od miejsca, w którym następuje interakcja z marką.
- Szybsze tempo innowacji. Oddzielenie front-endu od back-endu pozwala zespołom pracować nad każdą częścią systemu niezależnie. Dzięki temu nowe funkcjonalności można wdrażać szybciej, co przyspiesza rozwój sklepu i umożliwia szybsze reagowanie na potrzeby rynku. Architektura headless stwarza solidne podstawy do ciągłej innowacji i rozwoju.
Wady headless e-commerce
Choć architektura headless daje dużą elastyczność i umożliwia tworzenie nowoczesnych doświadczeń zakupowych, nie jest pozbawiona wyzwań. Szczególnie przy migracji z systemu monolitycznego lub pełnoplatformowego, główną trudnością może być wzrost ogólnej złożoności. Oddzielenie front-endu od back-endu wiąże się z koniecznością zapewnienia ich pełnej synchronizacji, co wymaga dodatkowego nakładu pracy i zasobów.
- Większe zapotrzebowanie na specjalistów technicznych. Zarządzanie architekturą headless wymaga dostępu do bardziej zaawansowanych kompetencji technicznych niż w przypadku systemów monolitycznych. Zespoły muszą poświęcać więcej czasu na koordynację działań i dbanie o to, by wszystkie funkcje e-commerce działały spójnie w rozproszonym środowisku.
- Zależność od API. W headless commerce większość komunikacji między front-endem a back-endem odbywa się za pomocą API. Oznacza to, że wszelkie problemy z wydajnością lub stabilnością tych interfejsów mogą bezpośrednio wpłynąć na działanie sklepu, powodując opóźnienia lub przerwy w funkcjonowaniu kluczowych funkcji.
- Wyższe koszty operacyjne. Wdrażanie wielu front-endów dla różnych kanałów sprzedaży oznacza więcej pracy przy ich projektowaniu, rozwijaniu i utrzymaniu. Każdy kanał wymaga osobnego wsparcia ze strony zespołu technicznego, co zwiększa zarówno koszty wdrożenia, jak i bieżącej obsługi. Dla firm bez odpowiednich zasobów może to stać się istotnym obciążeniem.
Jaka jest najlepsza architektura dla e-commerce?
Nie istnieje jedno uniwersalne rozwiązanie idealne dla każdego sprzedawcy. Każde przedsiębiorstwo ma własne potrzeby, cele i możliwości techniczne, które z czasem mogą się dynamicznie zmieniać. Dlatego kluczowe jest dokładne przeanalizowanie zarówno obecnych, jak i przyszłych wymagań, aby świadomie dobrać odpowiednią architekturę. Twoja decyzja powinna opierać się na tym, co najlepiej wspiera rozwój biznesu i zapewnia elastyczność na przyszłość.
Niezależnie od tego, którą architekturę wybierzesz, ogromne znaczenie ma platforma, na której zbudujesz swój sklep. Nie chcesz musieć korzystać z technologii, która ogranicza możliwości, wiąże Cię długoterminowym kontraktem albo wymaga kosztownych specjalistów do obsługi.
Odpowiedni dostawca platformy powinien oferować rozwiązania, które pozwolą Ci rozwijać się w wybranym kierunku, a jednocześnie dawać możliwość elastycznej zmiany podejścia w miarę potrzeb. Przykładem jest Shopify, który umożliwia płynne przechodzenie między różnymi modelami architektury, od pełnoplatformowego, przez headless, aż po kompozytowy, bez konieczności kosztownej migracji.
Marka modowa AJE całkowicie przebudowała swój sklep internetowy, wprowadzając nowoczesne doświadczenie zakupowe na urządzeniach mobilnych i rozbudowując funkcjonalności, a wszystko to wciąż działając na platformie Shopify. To pokazuje, jak duże możliwości rozwoju daje elastyczna architektura wspierana przez solidnego dostawcę.
Shopify pozwala wybrać dokładnie taki model, który najlepiej odpowiada Twojemu biznesowi, oferując pełnoplatformowe rozwiązania, headless commerce oraz podejście kompozytowe. Co więcej, zapewnia dostęp do kluczowych narzędzi, takich jak Shop Pay, w każdej konfiguracji technologicznej. Sprzedawcy korzystający z Shopify zyskują również dostęp do najskuteczniejszego procesu finalizacji zakupu w sieci, co bezpośrednio przekłada się na wyższą konwersję i wzrost sprzedaży.
Jak ocenić obecną architekturę e-commerce?
Przegląd architektury, na której oparty jest Twój sklep internetowy, to ważny krok w kierunku świadomego rozwoju. Pozwala on określić, czy obecne rozwiązanie nadal odpowiada potrzebom Twojego biznesu oraz czy będzie w stanie sprostać przyszłym wyzwaniom. Warto zacząć od oceny aktualnych i prognozowanych celów firmy, a także analizować, jak zmieniają się zachowania i oczekiwania klientów.
Następnie przyjrzyj się, czy Twoja obecna architektura jest wystarczająco skalowalna, elastyczna i szybka, by nadążyć za rozwojem. Nawet jeśli dotychczasowy model się sprawdza, może się okazać, że problemem jest sama platforma, a nie jej struktura. Kluczowe pytania, które warto sobie zadać podczas oceny platformy e-commerce:
- Czy platforma obniża całkowity koszt posiadania? Czy ma realny wpływ na wzrost przychodów i optymalizację kosztów?
- Czy zwiększa Twoją elastyczność, zwinność i przyspiesza czas wprowadzania produktów na rynek?
- Czy daje swobodę wyboru architektury, czy zamyka Cię w jednym modelu albo długoterminowym kontrakcie?
- Czy wspiera infrastrukturę stworzoną z myślą o innowacjach?
- Jak wiele możliwości dostosowania oferuje i czy to wystarcza do realizacji Twoich celów?
- Czy skaluje się razem z Twoim biznesem?
- Czy inwestuje w rozwój technologii i regularnie wprowadza nowe rozwiązania?
- Czy jest obecna w Magicznym Kwadracie Gartnera™ jako lider branży?
- Jaką część Twojej branży już obsługuje i jakie firmy jej zaufały?
- Ilu gotowych funkcji i integracji faktycznie potrzebujesz?
- Jak łatwo łączy się z innymi systemami, z których korzystasz?
Dowiedz się, jak Shopify może elastycznie wspierać Twoją ewoluującą architekturę e-commerce.
Skontaktuj się z nami
FAQ: architektura e-commerce
Czym jest architektura e-commerce?
To sposób organizacji wszystkich technicznych elementów sklepu internetowego, takich jak bazy danych, systemy płatności, procesy finalizacji zakupu, media i inne narzędzia. Architektura określa, jak te komponenty współpracują ze sobą w ramach całej platformy. Najpopularniejsze modele to architektura monolityczna, headless, modułowa i oparta na mikrousługach.
Czym jest trójwarstwowa architektura e-commerce?
Trójwarstwowa architektura e-commerce to podział systemu na trzy główne części: warstwę prezentacji, logiki biznesowej oraz warstwę danych. Warstwa prezentacji odpowiada za wszystko, co widzi i z czym wchodzi w interakcję użytkownik, czyli teksty, grafiki, materiały wideo. Warstwa logiki biznesowej obsługuje kluczowe działania sklepu internetowego, takie jak płatności, zarządzanie produktami czy proces zakupowy. Z kolei warstwa danych odpowiada za gromadzenie i udostępnianie informacji, najczęściej przy użyciu relacyjnych baz danych.
Jakie są cztery typy e-biznesu?
E-biznes można podzielić na cztery główne modele działania:
- B2C (business-to-consumer) – gdy firma kieruje swoją ofertę bezpośrednio do klienta indywidualnego.
- B2B (business-to-business) – gdy jedna firma sprzedaje produkty lub usługi innej firmie.
- C2C (consumer-to-consumer) – gdy osoby prywatne sprzedają coś innym osobom, np. przez platformy aukcyjne.
- C2B (consumer-to-business) – gdy osoba fizyczna oferuje firmie usługę lub produkt, za co otrzymuje wynagrodzenie.
Każdy z tych modeli zakłada inne relacje między stronami i różne role, jakie odgrywają w procesie sprzedaży.
Czy Shopify to architektura monolityczna?
Nie. Shopify to wszechstronna platforma, która wspiera różne podejścia do architektury e-commerce, zarówno tradycyjne systemy monolityczne, jak i nowoczesne rozwiązania headless czy kompozytowe.


