Definitie en formule van de operationele winstmarge

Als eigenaar van een klein bedrijf is het monitoren van de verkoopcijfers van je onderneming onderdeel van het begrijpen van de financiële gezondheid van je bedrijf. Net zo belangrijk is het bijhouden van de kosten die nodig zijn om die verkopen te genereren, zoals salarissen, huur en benodigdheden.

Het verschil tussen verkopen en de bijbehorende kosten toont de winstgevendheid van je bedrijf. Deze kloof tussen beide wordt de operationele winstmarge genoemd en hoe groter de spreiding tussen verkopen en kosten, hoe beter.

Hier is wat je moet weten over operationele winstmarge in relatie tot de financiële prestaties van je bedrijf. 

Wat is operationele winstmarge?

Operationele winstmarge, ook wel operationele marge genoemd, is de verhouding tussen de operationele winst van een bedrijf en zijn verkopen of omzet. Operationele marge is slechts één van de verschillende manieren om winstmarge te meten. Het wordt meestal uitgedrukt als een percentage; hoe hoger het percentage, des te winstgevender het bedrijf is.

Operationele winst, een kerncomponent bij het afleiden van operationele marge, wordt bepaald door operationele uitgaven af te trekken van netto verkopen. Netto verkopen zijn totale verkopen minus eventuele klantretouren.

Twee categorieën kosten vormen operationele uitgaven:

1. COGS, of kosten van verkochte goederen, zijn directe kosten verbonden aan productie, zoals lonen voor arbeid en grondstoffen.
2. SG&A, of verkoop-, algemene en beheerskosten, zijn indirecte kosten van het bedrijf, zoals kantoorhuur, nutsvoorzieningen, personeelssalarissen en reclame- en marketinguitgaven. SG&A wordt soms overhead of vaste kosten genoemd.

Kosten voor rente op schulden en belastingen worden niet meegenomen in de berekening, omdat het geen operationele kosten zijn.

Bedrijfsmanagers, financiële analisten en investeerders gebruiken operationele marge om de winstgevendheid van een bedrijf te onderzoeken en om deze te vergelijken met vergelijkbare bedrijven in hetzelfde type bedrijf. Dienstverleners, techbedrijven en makers van luxegoederen hebben doorgaans bredere operationele winstmarges, terwijl sectoren zoals autofabricage en supermarkten smallere marges hebben. Operationele marges voor e-commerce variëren sterk, waarbij grote online marktplaatsen zoals eBay en Etsy enkele van de breedste rapporteren. Online retailers hebben, net als de meeste andere soorten retailers, veel smallere operationele marges.

Hoe bereken je operationele winstmarge

Het berekenen van operationele marge begint met de formule voor operationele winst. Deze wordt uitgedrukt als:

Netto verkopen - COGS - SG&A = operationele winst

De operationele winstmarge formule is dan: Operationele winst / netto verkopen

Laten we bijvoorbeeld zeggen dat een online retailer van terrasmeubelen netto verkopen heeft van €20 miljoen en operationele uitgaven van €16 miljoen. De operationele winstberekening zou er zo uit kunnen zien:

De operationele winstmarge van het bedrijf is dan:

€4 miljoen / €20 miljoen = 0,2, of 20%

Anders gezegd, de operationele marge betekent dat het meubelbedrijf 20 cent operationele winst genereerde voor elke €1 aan verkopen.

Operationele marge vs. brutomarge vs. nettomarge

Operationele marge is één van de drie belangrijke winstcomponenten die bedrijfsmanagers, analisten en investeerders gebruiken om de prestaties van een bedrijf te beoordelen. De andere twee zijn:

Operationele marge vs. brutomarge

Brutomarge is een andere verhouding, die vaak wordt uitgedrukt als percentage, hoewel deze bijna altijd hoger is dan de operationele marge, omdat deze alleen rekening houdt met de kosten van verkochte goederen terwijl SG%A, ook wel overheadkosten, buiten beschouwing worden gelaten. Brutomarge wordt berekend door brutowinst te delen door verkopen. Als voorbeeld, de brutowinst van de online terrasmeubelmaker is:

€20 miljoen verkopen - €12 miljoen (COGS) = €8 miljoen

De brutomarge is daarom:

€8 miljoen brutowinst / €20 miljoen verkopen = 0,4, of 40%

In dit geval is de brutomarge van 40% het dubbele van de operationele winstmarge van 20%.

Operationele marge vs. nettomarge

Nettomarge is bijna altijd een lager percentagecijfer dan operationele marge, omdat het rekening houdt met alle kosten, inclusief rente en belastingen. Het wordt berekend door netto-inkomen te delen door verkopen. Laten we zeggen dat het meubelbedrijf in totaal €1 miljoen aan uitgaven had voor rente op schulden en belastingen. Netto-inkomen, ook bekend als nettowinst, is operationele winst minus deze twee niet-operationele uitgaven:

€4 miljoen - €1 miljoen = €3 miljoen

De nettomarge is dan:

€3 miljoen / €20 miljoen = 0,15, of 15%

In dit voorbeeld is de netto-rentemarge van 15% lager dan de operationele winstmarge van 20%.

Wat beïnvloedt de operationele winstmarge?

Verschillende factoren kunnen de operationele winstmarge van een bedrijf beïnvloeden. Ze worden geclassificeerd als interne factoren, die het bedrijf kan beheersen, of externe factoren, die het niet kan beheersen.

Interne factoren die operationele winstmarge beïnvloeden

• Productievolume. Hogere of lagere output kan de winstmarge verlagen of verhogen, omdat de vaste kosten van een bedrijf worden gespreid over hogere of lagere verkopen gegenereerd door de toename of afname in output.
• Prijs. Een prijsverhoging voor een dienst of product, of een prijsverlaging, kan de operationele marge veranderen.
• Kosten van verkochte goederen. Een verandering in directe productiekosten kan de operationele marge van het bedrijf beïnvloeden. Bijvoorbeeld, een loonsverhoging voor fabrieksarbeiders kan de marge verlagen, terwijl overstappen naar een goedkopere leverancier deze kan verhogen.
• Verkoop-, algemene en beheer uitgaven. Deze kosten, ook bekend als overhead, veranderen niet veel wanneer de output stijgt of daalt. Bedrijven snijden vaak in deze uitgaven wanneer ze een langetermijnverhoging van de operationele marge nastreven. Als een bedrijf bijvoorbeeld de huur wil verlagen, moet het misschien verhuizen naar kleinere, minder dure kantoorruimte.
• Afschrijvingsuitgaven en af te betalen leningen. Dit zijn niet-geldelijke uitgaven gebaseerd op het geschatte verlies van productieve waarde voor bedrijfsactiva. Het is een boekhoudkundig hulpmiddel dat de aankoopkosten van een activum over een periode verspreidt, in plaats van alles in één keer. Als een bedrijf bijvoorbeeld werkstations en laptops koopt voor het kantoor en verkooppersoneel en hun waarde over vijf jaar afschrijft, vermindert die uitgave de operationele winst voor die periode.

Externe factoren die operationele winstmarge beïnvloeden

• Economische omstandigheden. Een groeiende economie komt de meeste bedrijven ten goede, en vice versa wanneer de economie krimpt. Een groeiende economie betekent dat consumenten meer inkomen hebben om uit te geven, wat bedrijven de kans geeft om meer te verkopen, de productie te verhogen en hun vaste kosten over meer output te spreiden.
• Vraag. Een gewild product voorspelt meestal goeds voor de verkoop, winst en operationele winstmarge van een bedrijf, omdat het bedrijf meer kan verkopen, hogere prijzen kan vragen, of beide. Zwakkere vraag en dalende verkopen drukken de marge.
• Concurrentie. Weinig of geen concurrentie kan een bedrijf de vrijheid geven om prijzen of productie te verhogen, wat de operationele marge verhoogt. Een concurrerende markt en ruim productaanbod belemmeren het vermogen van een bedrijf om prijzen of productie te verhogen.

Hoe verbeter je operationele winstmarge

Twee eenvoudige hefbomen sturen operationele winst en marges, verkopen en uitgaven. Een bedrijf kan verkopen verhogen door prijzen te verhogen of output te vergroten. Alternatief kan het de kosten van verkochte goederen (COGS) of verkoop-, algemene en beheer uitgaven (SG&A) verlagen.

Een bedrijf heeft meer directe controle over SG&A-uitgaven, die tot op zekere hoogte discretionair zijn. Het bedrijf zou een kleiner kantoor kunnen huren, werknemers kunnen ontslaan, of reclamekosten kunnen verlagen, bijvoorbeeld. Het verlagen van COGS zou moeilijker kunnen zijn, omdat werknemers kunnen weigeren loon- en uitkeringsverlagingen te accepteren en leveranciers zouden verzoeken om prijsverlagingen kunnen afwijzen.

Bedrijven die hun operationele winstmarge willen verbreden, overwegen vaak uitbreiding om grotere schaalvoordelen te bereiken, meer output tegen lagere kosten per eenheid . Een bedrijf kan intern uitbreiden door meer te produceren, nieuwe producten toe te voegen of naar nieuwe markten te gaan. Of het kan extern uitbreiden door een ander bedrijf over te nemen.

Wat operationele winstmarge je niet vertelt

De operationele marge biedt belangrijke informatie aan bedrijfseigenaren en investeerders, vooral door de marge over tijd te onderzoeken en deze te vergelijken met concurrenten, maar het vertelt hen niet alles. Andere zaken om te overwegen zijn:

• Niet-operationele resultaten. Bijvoorbeeld, bedrijfsinkomsten uit investeringen verhogen het netto-inkomen, maar niet de operationele winst. Dit zou kunnen signaleren dat het bedrijf afhankelijk is van andere zaken om winstgevendheid te verhogen.
• Herstructureringskosten. Eenmalige operationele uitgaven om te herstructureren in een poging winstgevendheid te herstellen of te verhogen zullen de marge op korte termijn schaden.
• Rente en belastingen. Rente op schulden en belastingen worden niet meegenomen in operationele winst, dus een bedrijf moet begrijpen hoeveel van zijn operationele winst beschikbaar is om deze uitgaven te betalen. Een bedrijf met hoge operationele marges is beter in staat om de rente- en belastinglast te hanteren.
• Cashflow. Dit verschilt meestal van winst, die doorgaans een reeks uitgaven bevat die worden uitgesloten van cashflow. Cashflow is traditioneel de sterkste voorspeller van de waarde van een bedrijf, vooral wanneer geanalyseerd wordt met een techniek bekend als verdisconteerde cashflow, die toont hoeveel een euro in de toekomst vandaag waard is.
• Groeipercentage. Een volwassen bedrijf kan hoge operationele marges hebben maar een lager groeipercentage, terwijl een nieuwer, snelgroeiend bedrijf met hoge uitgaven operationele verliezen kan rapporteren in de vroege jaren.